Rozdział 6

 Dedykuję rozdział Wiktorii, ponieważ Ona jako jedyna powiedziała, że rozdział jej się podobał :)

*pięć dni później-piątek-*
 
Tata wyjechał w niedzielę wieczorem, więc znowu zostałam sama z Brendą.
W szkole miałam humor niczym pożal się Boże. Dany i Mike działali mi na nerwy samym widokiem, inni uczniowie również. Jedynie Amy i Dylan byli normalni.

Siedziałam właśnie na ostatniej lekcji, a mianowicie angielskim... Średnio lubię ten przedmiot, ale co zrobić. Rysowałam właśnie kotka(tak mnie naszło) kiedy usłyszałam.
- Panno Willson proszę odpowiedzieć!- podniosłam wzrok ku górze i zobaczyłam wściekłą minę nauczyciela.
- Yyy... A może pan powtórzyć pytanie?- zapytałam niepewnie.
- Kolejny raz przyłapuję cię na tym jak nie uważasz na lekcji. Jeszcze raz i masz przechlapane, zrozumiano?!- podniósł na mnie głos, a ja pokiwałam głową. Ten facet był jedyną osobą, której bałam się w tej szkole. Odstraszał samym wyglądem, a jego ubrania tylko pogarszały sprawę, ale to jeszcze nie wszystko. Jego ton mówienia, to w jaki sposób chodzi po szkolnych korytarzach i jak traktuje innych... Na mieście słyszy się, że znęca się nad rodziną, ale nikt mu tego nie udowodnił i dlatego nadal pracuje w szkole.
Nareszcie zabrzmiał dzwonek. Moja klasa była znana z szybkiego wybiegania z sali, ale nie po angielskim... Tu trzeba było czekać na pozwolenie nauczyciela.
Kiedy już byliśmy wolni, skierowałam się w stronę parkingu gdzie czekał na mnie kierowca. Byłam już prawie przy samochodzie kiedy ktoś pociągnął mnie za rękę. Spojrzałam w górę i moim oczom ukazał się Mike...
- Czego chcesz zboku?!- warknęłam.
- Tylko nie zboku ty mała zdziro!
- No jasne... Ja ciebie wyzywać nie mogę, ale ty mnie tak. I co jeszcze? Może dać ci się przelecieć?!- moje nerwy powoli zaczynały puszczać.
- Skoro chcesz...- powiedział i zaczął mnie ciągnąć w stronę swojego auta. Na szczęście mój kierowca w porę zauważył co się dzieje i Mike był zmuszony mnie zostawić. Pokazałam mu jeszcze środkowego palca i wsiadłam do samochodu.
- Nic panience nie jest?- zapytał kierowca, kiedy ruszyliśmy w stronę domu.
- Nie... Ale mogłeś wcześniej zareagować...- prychnęłam.
- Przepraszam, to się już nie powtórzy- odpowiedział z lekką paniką w głosie.
- No ja myślę, a teraz przyśpiesz!- rozkazałam.
Kiedy dojechaliśmy, bez słowa weszłam do domu.
- Kay, to ty?- usłyszałam głos Brendy.
- A niby kto inny... Najpierw pomyśl, potem pytaj...- powiedziałam- A obiad zjem u siebie- i poszłam na górę.
Po chwili do pokoju zapukała gosposia. W rękach trzymała talerz z jedzeniem i list.
- Co to?- popatrzyłam na kopertę.
- Przyszło dziś w południe. Jest zaadresowane do ciebie więc nie otwierałam.
- I masz szczęście!- wyrwałam jej list z ręki, tym samym powodując, że obiad wylądował na podłodze.
- I zobacz co narobiłaś!!!- wydarłam się na nią.- Jesteś beznadziejna! Dziwię się, że jeszcze tu pracujesz...- powiedziałam i wyszłam z pokoju, łapiąc jeszcze mój aparat i zostawiając Brendę samą z tym bałaganem, wybiegłam z domu.
Skierowałam się w stronę "mojego pleneru". Tak nazwałam to miejsce, bo uwielbiałam robić tu zdjęcia. Pocykałam kilka fotek dla uspokojenia nerwów. Rysowanie i fotografowanie działają na mnie kojąco.
Kompletnie straciłam poczucie czasu. Niebo robiło się już powoli ciemne, więc musiałam wracać do domu.
Stanęłam przed progiem, odetchnęłam i popchnęłam drzwi. Usłyszałam jakieś śmiechy, poszłam w ich stronę, a to co zobaczyłam kompletnie mnie zszokowało.
- Co wy tu robicie?!?!?!- wydarłam się chyba na cały Londyn.

---------------------------------------------------------

Hey Wszystkim.!

Dodaję rozdział teraz, bo pomyślałam, że ostatni się Wam nie podobał i dlatego nie był komentowany. Tak więc Wam to wynagradzam i mam nadzieję, że ten choć trochę się podoba.

Zdaję sobie sprawę z tego, że nikomu nie chce się komentować, ale mnie wystarczy chociaż jedno słowo lub nawet zwykły uśmieszek :)

Mam nadzieję, że zrozumiecie, a co do rozdziału to jak myślicie, co się teraz wydarzy.?

 Teraz tylko:

3 komentarze = 7 rozdział

(już Was nie męczę, ale nie pogniewam się jeśli będzie więcej)

Kama ;**