Rozdział 25

Przepraszam, że znowu mieszam, ale to dla Zuzy...

Wszystkiego Najlepszego Kochana Ty moja <33

- WOW!- usłyszałam głos Zayn'a, który najwidoczniej tak jak ja nie mógł uwierzyć własnym oczom. Przekręciłam głowę w stronę chłopców, a na ich widok zaczęłam się po prostu śmiać. Każdy z nich miał rozdziawioną japę i nie mógł wydobyć z siebie nawet słówka.
Nagle zadzwonił mój telefon.
- Halo?- powiedziałam po odebraniu.
- Dzień dobry. Mówi starszy aspirant Carol Reynolds. Czy rozmawiam z Kaylą Willson?
- Yyy... Tak, a o co chodzi?- zapytałam.
- O wczorajszy pożar. Proszę jak najszybciej przyjechać do komendy policji przy James's Park Station i wszystko pani wyjaśnię.
- Dobrze, będę jak najszybciej- i się rozłączyłam.- Chłopaki, jedziemy na policję.
Nie czekając na ich odpowiedź, wsiadłam do samochodu, który na szczęście jeszcze nie odjechał. Zespół zrobił to samo i odjechaliśmy w stronę komisariatu.

Dojazd zajął nam około 20. minut. Wysiedliśmy z auta i weszliśmy do środka.
Jakiś policjant pokierował nas do człowieka, z którym rozmawiałam przez telefon. Weszliśmy do jakiegoś pokoju. Na ścianach wisiało dość dużo medali, odznak i tego typu rzeczy.
- Dzień dobry- przywitał się mężczyzna, który wszedł za nami do owego pokoju.- Proszę siadać.
Każdy z nas usiadł na przyszykowanych dla nas krzesłach i z uwagą obserwowaliśmy policjanta, który zasiadł za biurkiem.
- A więc...- zaczął- Zapewne się domyślacie, po co was wezwano?
- Chodzi o pożar naszego domu, tak?- odezwał się Liam.
- Tak... A dokładniej o jego przyczynę. Już wiemy co nią było.
Moje serce na moment się zatrzymało. Zaraz miałam usłyszeć, że...
- Został podpalony...- powiedział z powagą facet.
- Że jak?!- zdziwiłam się- A to nie nasz budyń?!
- Gaz z kuchni dodatkowo pomógł w rozprzestrzenianiu się ognia, ale główną przyczyną było podpalenie od strony salonu. Dochodzenie nadal trwa, ale czy macie może jakieś przypuszczenia, kto mógł to zrobić?
- Nie...- powiedzieliśmy równo.
Podpalenie? W życiu bym nie przypuszczała, że dom mógł zostać podpalony? Kto to zrobił?
- No nic... Będziemy was informować na bieżąco, a na razie proszę załatwić sobie ochronę- polecił policjant.
- To zrozumiałe... To wszystko?- zapytałam.
- Na razie tak. Jeśli będzie coś więcej wiadomo, dam znać. Do widzenia- podaliśmy sobie ręce i wyszliśmy przed budynek policji.
- A to ci heca...- zdziwił się Niall.
- Mnie to mówisz?- powiedziałam cicho- Dobra ludzie! Jedziemy zwiedzać dom, bo na razie nic nie widzieliśmy.
Wsiedliśmy do samochodu i wróciliśmy do naszego nowego domu.

- Tata mówił, że dom jest większy, więc pewnie każdy z nas będzie miał osobny pokój- powiedziałam, podążając ścieżką prowadzącą do drzwi wejściowych. Otworzyłam je kluczem, który był schowany pod wycieraczką(pomysłowe) i weszłam do środka. Zapaliłam światło i nie byłam w stanie nic powiedzieć. Korytarz był przecudny!
- O Boże...- usłyszałam za sobą głos Harry'ego.
Zdjęliśmy wszyscy buty i weszliśmy dalej, gdzie była kuchnia.
- Raj na ziemi!- krzyknął Niall na jej widok.
Dalej był salon. Na jego widok japka mi się uśmiechnęła, a chłopacy zaczęli skakać z radości. Przeszliśmy dalej, gdzie była łazienka i BASEN, kryty basen... No nie mogę...
- Ale się będziemy pluskać!- krzyknął Lou, a mówiąc to, objął mnie i Harry'ego ramieniem.
- Dobra, dobra... Chodźcie na górę!- przeszłam do schodów i weszłam na piętro.
A tam... Długi korytarz z mnóstwem drzwi. Otworzyłam pierwsze z nich i zajrzałam do środka.
- Zamawiam!- krzyknął mi Zayn przez ramię. Reszta nie miała już nic do gadania, bo Mulat wpadł do pokoju, usiadł na środku dywanu i nie miał zamiaru się z niego ruszać.
Przeszliśmy dalej i tym razem to Liam otworzył kolejne drzwi.
- Hahaha!- zaśmialiśmy się.
- Świetny wybór stary!- wybełkotał przez śmiech Niall- Łazienka w sam raz do spania, hahaha!
- Oj cicho bądź...- Liam otworzył kolejne drzwi i wskoczył do środka- To mój!
Ja, Niall, Lou i Harry szliśmy dalej. Blondyn otworzył ostatnie drzwi po lewej stronie korytarza, które prowadziły do...
- Mój nowy pokój!- uradował się żarłok.
Harry otworzył drzwi naprzeciwko.
- No to ten jest dla mnie- uśmiechnął się do mnie i Lou.
- Chodź Kayla, idziemy dalej!- polecił Pasiak i złapał mnie pod ramię.
Podeszliśmy do drzwi obok pokoju Loczka. Otworzyłam je, a tam kolejna łazienka. Popatrzyliśmy się na siebie z Louis'em i wybuchnęliśmy śmiechem.
- Jeszcze tylko dwa pomieszczenia- teraz staliśmy przed przedostatnimi drzwiami- Ty czy ja?
- Ja...- westchnęłam i pchnęłam drzwi. A tam...
- Zgaduję, że to pokój dla ciebie- chłopak uśmiechnął się do mnie i zrezygnowany podszedł do ostatnich drzwi. Ja stałam obok mojego lokum, patrzyłam jak on otwiera pokój i dosłownie wbiega do niego.
- KEVIN!!!- krzyknął uradowany. Ja lecąc na złamanie karku podbiegłam do pomieszczenie gdzie przebywał Lou. Ale nie tylko ja, bo pozostali też się zbiegli. Weszliśmy do środka, a tam pokój urządzony chyba z myślą o Lou, bo na ścianie było wielkie zdjęcie gołębia!!!
- O Boże...- westchnęli chłopcy na widok Louis'a skaczącego po łóżku z radości. A ja nie wiedziałam czy się śmiać, czy płakać... Bez słowa wróciłam na swoje nowe terytorium i dokładniej się mu przyjrzałam. Podeszłam do dwóch szaf, które sięgały sufitu i podłogi. Otworzyłam jedną z nich. To nie była zwykła szafa, tylko drzwi do garderoby. No, no... tatuś się postarał. A co zdziwiło mnie najbardziej, to to, że ubrania były już kupione!
Zachwycona wyszłam z garderoby i zamknęłam ją.
- A tu co?- zapytałam samą siebie i otworzyłam drugą szafę. Moje zdziwienie sięgnęło zenitu! Przeszłam kilka kroków na przód i właśnie znajdowałam się w pracowni?! Biurko, sztalugi, półka z kilkoma aparatami fotograficznymi i szafka z ołówkami i kredkami wszelkiego rodzaju!!!
- Jestem w niebie- powiedziałam ledwo słyszalnym głosem. Nie mogłam się temu nadziwić!
Uradowana wróciłam do pokoju i zabrałam z pierwszej szafy jedną z nowiutkich piżam i szlafrok.
Wyszłam z pokoju i skierowałam się do jednej z dwóch łazienek. Z przyzwyczajenia weszłam do środka...
- Aaaaaaa!!!- usłyszałam przeraźliwy krzyk Harry'ego, który SIEDZIAŁ NA KIBLU!!!
- Aaa... Moje oczy!!!- krzyknęłam, rzucając rzeczy, które trzymałam w rękach na podłogę i z trzaskiem wybiegłam na łazienki.
- Co się stało?- zapytał Liam, który szedł korytarzem.
- Harry na kiblu, to się stało!- krzyknęłam, a ten wybuchł śmiechem- I co cię tak bawi?!
- Powinnaś wiedzieć, że Harry nigdy nie zamyka się w łazience na zamek- wydusił przez śmiech.
- Co się dzieje?- zapytał zaciekawiony Niall, który właśnie wrócił z dołu.
- Kayla weszła Hazzie do łazienki- odpowiedział mu Liam. Blondas od razu zaczął się śmiać.
Po chwili z łazienki wyszedł Harry. Spojrzał na mnie i zmierzył mnie wzrokiem od stóp do głów.
- No sorry, ale ja zawsze miałam osobną łazienkę- powiedziałam.
- Ale od dzisiaj masz łazienkę z Harry'm i Lou- uśmiechnął się do mnie Zayn, który wyszedł w samych bokserkach z drugiej łazienki.
- Co, dlaczego?!- zaczęłam się awanturować.
- Bo mieszkacie po jednej stronie korytarza, a my po drugiej- wyjaśnił.
- No pięknie...- westchnęłam.
No ładnie... Ojczulek pomyślał o garderobie i pracowni, a o osobnej łazience to zapomniał...
- Dobra to teraz ja!- krzyknęłam i weszłam do łazienki.
Kąpiel... Tylko o tym teraz marzyłam... Rozebrałam się i weszłam pod strumień gorące wody. Rozkoszowałam się nią, ale nie dane mi było zażyć tej kąpieli w spokoju.
- Kayla! Wyłaź z tego kibla!- krzyki dobiegały z korytarza, a dokładniej z gardła Louis'a.
- Zaraz!- odkrzyknęłam i wyszłam spod prysznica. Wytarłam się miękkim ręcznikiem, ubrałam nową piżamkę i czysta wyszłam na korytarz.
- Już- uśmiechnęłam się do Lou i dałam małego buziaka w policzek. Przeszłam do pokoju obok Harry'ego, który wyszedł z pokoju Pasiaka.
- Yyy... Pokoje ci się pomyliły?- zapytałam.
- Nie... Ja tylko poszedłem odciągnąć Louis'a od telefonu i sam pogadałem trochę z jego dziewczyną- wyjaśnił.
- Ahaaa...- westchnęłam- Ejj, a może by tak...
- Co?- Loczek popatrzył na mnie.
- Pójdziemy jutro do studia i zaprosimy tam dziewczyny Louis'a, Zayn'a i Liam'a, co ty na to?- wpadłam na ten pomysł dosłownie przed sekundą.
- Jasne, czemu nie- odparł.
- No to dobranoc- powiedziałam i cmoknęłam go lekko w dzióba. Potem obradowałam uśmiechem i weszłam do swojego pokoju. Harry to jedyny chłopak, któremu daję same buziaki z usta... 
Położyłam się do nowego łóżka i od razu  zmęczenie po dniu dzisiejszym dało się we znaki. Spojrzałam jeszcze na telefon, a potem od razu zasnęłam.

--------------------------------------------

Przepraszam, przepraszam, przepraszam, że tak mieszam. To się więcej nie powtórzy.!

No to mamy rozdział 25. Jak Wam się podoba, bo mnie bardzo :) To jeden z nielicznych rozdziałów, które mi się podobają.! Spodziewałyście się takiego obrotu sprawy z tym pożarem.? Macie jakieś przypuszczenia, kto to mógł zrobić.?

Chciałam podziękować Wam za ostatnie komentarze i za to, że moje kochane Anonimki się podpisują. Buziaki dla Was;**

Z racji, że dodaję rozdział przed terminem(ZNOWU)to muszę przesunąć datę kolejnego na środę. Teraz już na pewno dodam go w tym dniu.!

Kocham Was <33

Kama ;**